Gonca'nın Kitaplığı^^: Aralık 2015

[KCY 23. Blog Tur] Konuş Benimle || Laurie Halse Anderson Kitap Yorumu || Övgüler

00:30

[KCY 22. Blog Tur] Beklenti || Maggie Stiefvater (The Wolves of Mercy Falls #2) Kitap Yorumu || Seri Bilgisi

06:12

Kitabın adı: Beklenti
Özgün adı: Linger
Yazar: Maggie Stiefvater
Sayfa sayısı: 382
Yayınevi: Pegasus Yayınları

Arka Kapak
Kurt kafatasındaki insan gözleri bana suyu hatırlatıyordu: Bahar göğünü yansıtan berrak su mavisi, yağmurda bulanmış bir dere kahverengisi, yazın yosun tutmaya başladığında rengi değişen göl yeşili, karla kaplı bir nehrin grisi. Eskiden yağmurla ıslanmış huşların arasından beni izleyen sadece Sam'in gözleriydi fakat şimdi bütün sürünün bakışlarını üzerimde hissediyordum; bilinen şeylerin, söze dökülmeyen şeylerin ağırlığıyla.
özlem.
Grace ve Sam birbirlerine kavuştukları anda, bir daha ayrılmamak için savaşmak zorunda kalacaklarını anlamışlardır. Sam için bu, kurtadam geçmişiyle hesaplaşmak anlamına gelmektedir; Grace içinse gittikçe belirsizleşen bir gelecekle yüzleşmek…
kayıp.
Bir anda dünyalarına giren yeni kurt Cole'un geçmişi ızdırap ve tehlikeyle doludur. Genç adam kendi iblisleriyle savaşırken kurt hayatına kucak açmakta ve insanlıkla bağlarını koparmaya alışmaktadır.
beklenti.
Grace, Sam ve Cole için hayat iki kuvvet -kurt ve insan- arasındaki mücadeleden ibarettir; aşk ise iki farklı yüzünü hep aynı anda göstermektedir: yürek parçalayan ve mest eden, özgürleştiren ve tutsak düşüren, kışkırtan ve ürküten… Ama üç gencin dünyaları parçalanırken bile beklentileri hep aşk olacaktır…

Kitap Yorumu

Beklenti'yi okurken genel olarak kitabı fırlatıp atmak istedim ve Ürperti'yi tek kitap yapmayıp da seri olarak devam ettirdiği için yazara oldukça sövdüm. Bir süre boyunca kitaba cidden ısınamadım ve bunun sebebinin Grace ile Sam'in ilişkisindeki samimiyeti Ürperti'de hissettiğim kadar yoğun hissedememiş olmama bağlıyorum.

Aslında seriye yeni katılan Cole karakterini oldukça sevdim, Isabel'i sevdim ama bir şekilde kitap beni içine çekmedi. Ya da belki de çok fazla çekti. Emin olamıyorum çünkü Beklenti hakkında kesin bir yargıda bulunmak çok güç geliyor. Sadece şunu söyleyebilirim ki, kitabı bitirene kadar kan kustum ama bitince tepkim şöyle oldu: BANA EBEDİ'Yİ VERİN!

Sonu beni sarmasaydı cidden kitap gözümde bir hiç olacaktı ve kurguya ziyan olmuş gözüyle bakacaktım çünkü kitap o kadar durağandı ki bir süre sonra gerilimden kafamın patlayacağını sandım. Çünkü ortada hiçbir şekilde dile dökülmeyen bir gerçek var ve bütün kurgu sizi sonuca doğru ağır adımlar atmaya itiyor. Ama siz o gerçeğin ne olduğunu aşağı yukarı anlamış olmanıza rağmen dile dökülmediği için sabırsızlanıyor, dolayısıyla sona daha çabuk ulaşmak için adımlarınızı hızlandırmak istiyorsunuz. Fakat kitap sizi kolunuzdan tutup yavaşlatıyor ve "Hayır," diyor. "Her şeyin bir sırası var, zamanının gelmesini bekle."

Sanırım kitabın yavaş işlemesinin ve olaysız olmasının sebebi de bu. Yani yazarın bilerek yaptığını düşünüyorum, amaç okuru merak ettirmek ve germek. Belki biraz da sinirlerini bozmak. Tabi eğer öfke kontrol probleminiz varsa sonunu okuduktan sonra kitabı 17263627 katlı bir binanın çatı katından aşağı atmak da isteyebilirsiniz.

Tamamen tercih meselesi.

Ben kitabı bitirdikten sonra kapağını usulca kapatıp kafamı kaldırdım ve arkama yaslanıp hareketsiz durarak boşluğu izledim. Çünkü yapacak daha iyi bir şeyim, verecek daha doğru bir tepkim yoktu. Şu 'çarpıcı son'lardan biriydi fakat aslında size bunun olacağını bütün kitap boyunca bariz kılmışken çarpıcı olmaması gerekir ama yine de öyleydi. Bilemiyorum, duygusal açıdan beni çok etkileyen ama aslında pek de etkileyemeyen bir kitaptı Beklenti.

Diyorum ya, bu kitap hakkında hiçbir şekilde somut bir şey söyleyemiyorum. Çünkü çok mu sevdim yoksa nefret mi ettim karar veremiyorum.

İlk kitaba kıyasla fazlasıyla sönük kalan ama final bölümüyle aradaki seviye farkını kapatamasa da oldukça azaltan bir kitap olduğunu düşünüyorum. Ama bence yazar bütün bombaları Ebedi'de patlatacak. Genelde serilerin son kitaplarını pek sevemiyorum ama umarım Ebedi'yi çok severim, onu da en az Ürperti kadar sevmek istiyorum.

Bu seriyi hatırladığımda dudaklarımda buruk bir gülümseme oluşsun istemiyorum, anlıyor musunuz? Biri Ürperti serisi dediği zaman sadece iç geçirmek ve hülyalara dalmak istiyorum çünkü bu seri, bu şekilde hatırlanmayı hak ediyor.

Seri Bilgisi

Ürperti serisi (Mercy Falls Kurtları) 4 kitaplık bir seriden oluşuyor. Serinin ilk kitabı Ürperti (Shiver) 'de Grace Brishbane'nin kurtlar trafından saldırıya uğraması ve bir kurt tarafından kurtarılması anlatılıyor. Sam yani Grace'i kurtaran kurtadam ile Grace birbirlerini gördükleri andan itibaren birbirlerine karşı bir çekim hissederler. Yani birbirlerine ilk görüşte aşık olurlar. Serinin ikinci kitabı Beklenti'de (Linger) ise Sam'e uygulanan tedavinin sonuçları ile yüzleşirler. Çünkü aynı tedavi başka bir kurtadamda işe yaramamıştır. Aynı zamanda aralarına yeni katılan kurtadam Cole ise tam bir soru işaretidir. Sağlığı gitikçe kötüleşen Grace için ise iki seçim vardır fakat ikisi de bir kayba yol açacaktır. Serinin üçüncü kitabı Ebedi'de (Forever) ise Sam ve Grace için bir son yazmış yazar. Sam ve Grace üçüncü kitapta ya birbirlerine veda edecekler ya da birbirlerine tutunacaklar. Dördüncü kitap Sinner ise Isabel ve Cole için yazılmış bir kitap. Cole Kaliforniya'da, Isabel Los Angelas'ta. Bir yaşam kurmaya çalışıyorlar fakat aynı zamanda birbirlerine de ihtiyaçları var. son kitabımızda da bunları göreceğiz. Ebedi (Forever) yakın bir zamanda çıkacakken Sinner kitabı için kesin bir çıkış tarihi yok...

Kitap Cadılarının Yolculuğu ile Blog Turları

[KCY 22. Blog Tur] Ürperti || Maggie Stiefvater (The Wolves of Mercy Falls #1) Kitap Yorumu || Yazar Hakkında

04:49

Kitabın adı: Ürperti
Özgün adı: Shiver
Yazar: Maggie Stiefvater
Sayfa sayısı: 400
Yayınevi: Pegasus Yayınları

ARKA KAPAK
Gözlerimi açtım, sadece Grace ve ben vardık, artık ondan ve benden başka hiçbir yerde hiçbir şey yoktu. Sanki öpücüğümü ve beni içinde tutmak istermişçesine dudaklarını birbirine bastırıyor, avcumdaki bir kuş kadar kırılgan bu anı tutuyordu.
Soğuk
Grace senelerce evinin arkasındaki ormanda yaşayan kurtları seyretmiştir. Aralarından bir tanesi, sarı gözlü olan -onun kurdu- ise bakışlarına hep karşılık vermiştir. Birbirlerine tanıdık gelseler de Grace sebebini bilmemektedir.
Sıcak
Sam ikili bir hayat sürdürmektedir. Kurtken, sevdiği kızın sessiz bakışları altında yaşamaktadır. Fakat her sene kısa bir süreliğine tekrar insan olmasına rağmen Grace'le konuşmaya cesaret edememiştir… şimdiye kadar.
Ürperti
Grace ve Sam için sevgi, adını koyamadıkları bir his olmuştur. Ancak bir kez dile getirildiğinde görmezden gelinemez bir hal alacaktır. Sam insan formunda kalmaya çabalamalı, Grace ise onu yanında tutmaya çalışmalıdır. Fakat bunun için geçmişin yaralarına, şimdiki zamanın kırılganlığına ve geleceğin imkânsızlığına göğüs germek zorunda kalacaklardır...

Merhabalar! Bu, Kitap Cadıları'nın yirmi ikinci turu ama benim ilk turum. Biraz heyecanlı olduğumu söylemem durumu karşılamakta yetersiz kalır, cidden bu tur için heyecanlıyım ve içim kıpır kıpır!

Ürperti serisi benim cidden uzun zamandır beklediğim bir seri, üç yıl kadar önce ilk kitabını okumuş ve âşık olmuştum; şimdi ise bu denli özlediğim ve sevdiğim bir kitabın turunu yapıyor olmak benim için cidden harika bir his.

Şuraya da orijinal kapakları bırakayım -,-

Kitabın tasarımını çok beğendim. Kapaklardaki kitap ve yazar ismi kabartmalı. Ayrıca içi de kapak renklerine uyumlu olacak şekilde Ürperti’nin yazıları mavi, Beklenti’nin ise yeşil. Bunu çok sevdim, üçüncü kitap olan Ebedi’nin da kapağının kırmızı olduğu düşünülürse muhtemelen onun yazıları da kırmızı olacak. Çok sevimli :’)

Şimdi kitaptan biraz bahsedeyim, ardından yazar hakkında bilgi vereceğim.

Grace on bir, on iki yaşlarındayken bir kurt sürüsünün saldırısına uğrar. Onlar tarafından hırpalanır, ısırılır fakat bütün bu olanların hiçbirine tepki vermez. Bunun yerine gözlerini, ona zarar vermeyen tek kurdun gözlerine diker. Çünkü o sarı gözlerde kurtuluşunu görmüştür.

Nitekim öyle de olur. Sarı gözlü kurt hırlayıp diğer kurtları uzaklaştırır ve Grace’i kurtarır. Ardından sürekli onu seyretmeye başlar. Ormanın bir köşesinde durur ve tıpkı Grace’in de kendisini izlediği gibi, Grace’i izler. Altı yıl boyunca böyle devam eder.

Ardından bir gün, Grace’in okulundan bir çocuğun ölüm haberi patlak verir ve bu ölümün sorumlusunun kurtlar olduğu ortaya çıkar. Bu olaya sinirlenen halk, tüfeklerini kaptığı gibi ava çıkar. Av haberini alan Grace, doğruca ormana, kurdunu kurtarmaya, gider. Fakat tam durdurduğunu sandığı sırada patlayan tüfeğin sesi bütün umutlarını tüketmiştir.

Ta ki evlerine dönüp verandalarında kanlar içinde yatan çıplak çocuğu görene dek. Sarı gözlerinden hemen tanır: Yerde yatan, onun kurdudur.

Öncelikle kitaptaki şu kurt/insan olayından bahsetmek istiyorum. Kitap fantastik türde ama bildiğiniz fantastiklerden değil, yani ucu bucağı olmayan, efsanelerle dolu fantastik bir dünyaya sahip değil. Sadece kışın kurda dönüşen insanlar var, o kadar. Fantasikliği buraya kadar. Bir virüs gibi de düşünebilirsiniz, insanları kurda dönüştüren bir virüs. Bir kurt tarafından ısırılan bir insan, havaların soğuyup kışın gelmesiyle birlikte dönüşüyor. Tamamen bir kurt hâline geliyor ve insan içgüdülerini kaybediyor. Sadece tutunabildiği belli başlı şeyler var, bunlar da en güçlü duyguları. Havalar yeniden ısınıp bahar geldiğinde ise tekrar insan oluyor. Bu böylece sürüp gidiyor, ta ki her yıl dönüşme zamanı biraz daha gecikip, sonunda insana hiç dönüşmeyene dek.

Ürperti hakkında en çok sevdiğim şey, kitabın her iki karakter ağzından da anlatılıyor olması. Böylece ikisini de birbirinin gözünden görebiliyoruz, ne hissettiklerini bilebiliyoruz. Kitabın şiirsel, huzurlu bir anlatım şekli var. Huzurlu diye bir anlatım biçimi olduğundan şüpheliyim tabii... Ama yine de o hafif durağanlık, kelimelerin akışı bende bir huzur hissi uyandırıyor. Sıkmayan, akıcı bir dilde kaleme alınmış -ki bence bu çok önemli çünkü nice güzel kitapları akıcı olmadığı için çok yavaş bitirip tadına varamadım. Ürperti'de bu bana göre çok güzel işlenmişti.

Spoiler vermek istemediğim için olaylara pek girmeyeceğim. O yüzden hafiften yüzeysel takılarak şunu söylemek istiyorum ki Sam ve Grace aşırı tatlı bir çift! Cidden, favori çiftlerim arasında olduklarını söyleyebilirim. Diyalogları, birbirlerine karşı tavırları, aşkları için yaptıkları fedakârlıklar... Hissettikleri duygunun gerçekten ne kadar özel olduğunun bilincinde, buna sahip çıkıyorlar. Ve favori çiftlerim arasına girmelerinin sebebi de kesinlikle lüzumsuz, saçma sapan şeyler için kavga etmiyor oluşları.

Kitabın ilk çeyreğine kadar olayların heyecanı yüksek, sizi bir sonraki sayfayı çevirmek için teşvik eden bir albenisi var. Oradan sonra, orta kısımlarda biraz durağanlaşıyor. Sürekli bir başka şey açığa çıkıyor ama yine de sizi kırk takla attıran bir olay yok. Sanırım yazar buraları daha çok Grace ve Sam sahnesi için uygun buldu. Benim de bir şikâyetim olduğu söylenemez tabi...

Son çeyreğe girdiğimizde olayların akışı inanılmaz hızlı bir biçimde gelişiyor. Neyin ne zaman nereye bağlanacağını şaşırıyorsunuz çünkü hepsi tabiri caizse çorap söküğü gibi, birbirine bağlı ve peşi sıra çözümlenip sonuca ulaşıyor. Özellikle o final sahnesi... Çok güzeldi. Kitabı daha önce okumuş olmama rağmen belli başlı sahneler haricinde aklımda yer edinen pek az şey olmuş, son çeyrek de buna dâhil. Sanki ilk kez okuyormuş gibi okudum, bu da benim için ayrı bir haz oldu.

Çok gevezelik ettiğimin farkındayım ama son bir şeyden daha bahsedip yorumumu noktalıyorum. Karakter kadrosu biraz tuhaf. Yani zaman zaman sayılarını çok az buldum, zaman zaman da gözüme fazla geldiler. Kurgu için gerekli olduğunu pek düşünmediğim bir iki karakter vardı, ama sanırım yazar kadroyu fazla ufak tutmamak için yazdı. Çünkü genel olarak baktığımızda en az %60 kadar bir kısmında sadece Sam ve Grace vardı. Olaylar çok geniş bir kitle etrafında gerçekleşmiyordu yani, sürekli çiftimizin etrafında gelişiyordu.

Yine de bu tarz unsurlar kitabı ne denli sevdiğim gerçeğini değiştirmiyor. Eh, bunda üç yıllık özlemin payı da olabilir tabii.

YAZAR HAKKINDA

Bu fotoğraftaki, yazarın kendisi. Siz de çok tatlış olduğunu düşünmüyor musunuz? :')

Maggie Stiefvater, 18 Kasım 1981'de doğdu. Amerikalı fantastik ve genç yetişkin kurgu yazarıdır. Şuan Virjinya'da yaşamakta, evli ve iki çocuk annesidir. Tekerlekli araçlar bağımlısıdır.
Ürperti, Maggie'nin kaleme aldığı ilk romandır ve bu ilk romanı New York Times Çoksatanlar Listesi'nde 40 hafta kadar kalmıştır. 2010 yılındaysa Beklenti, NY Times Çoksatanlar Listesi'ne 1. sırada giriş yapmış ve seri, 36'dan fazla dile çevrilmiştir.
Maggie, kendini tamamen roman yazmaya adamadan önce profesyonel bir ressamdı. Hâlâ ara ara kendini resim yapmaya kaptırdığı oluyor elbette.
Ürperti serisi dışında, iki kısa hikayesi de dâhilinde 12 kitabı daha bulunmakta.

Ayrıca 3 kişiye set halinde hediye ettiğimiz kitap çekilişlerimize Rafflecopter uygulamasından, Facebook ve Instagram'dan katılmayı unutmayın!

deha

Efsane || Marie Lu (Legend #1) Kitap Yorumu

11:18

Kitabın Adı: Efsane

Özgün Adı: Legend

Yazar: Marie Lu

Çeviren: Sefa Emre İlikli

Sayfa Sayısı: 320

Yayınevi: Pegasus Yayınları

Goodreads Puanı: 4,19 (288K+)

Benim Puanım: 3

Arka Kapak

Gerçek, Efsane’ye dönüşecek

Los Angeles, Kaliforniya Cumhuriyeti, 2130

Nüfus: 20.174.282

Bir zamanlar Amerika Birleşik Devletleri’nin batı kıyısı olarak bilinen yerde şimdi Cumhuriyet adında, komşularıyla sürekli savaşan bir ülke vardır. Cumhuriyet’in seçkin sınıfından gelen on beş yaşındaki üstün yetenekli June, askerî bir dehaya sahiptir. İtaatkâr, hırslı ve kendini ülkesine adamış bu genç kız onun uğruna her şeyi yapmaya hazırdır. Fakir bir aileden gelen on beş yaşındaki Day ise ülkenin en çok aranan suçlusu ve bir devlet düşmanıdır. Kendisi gibi asker olan ağabeyi Metias öldürülünce June, Day’in peşine düşer. İnandıkları şeyler uğruna savaşan bu iki gencin kesişen yolları, onları Cumhuriyet’in karanlık sırlarına götürecektir.

BENİM YORUMUM

Efsane, birçok kişiden hakkında oldukça olumlu yorumlar duyduğum bir seriydi. Özellikle yakın bir arkadaşım çok severek okuduğu için ben de merak ediyordum. O kadar kişi övünce "Ne var bu kitapta bu kadar?" demekten alamıyor insan kendini.

Sonuç olarak aldım okudum ve size söyleyeceğim ilk şey şu olacak: Eğer seriyi henüz okumadıysanız ve okuyacaksanız, aklınızda bulunsun; Komutan Jameson kadın. Komutanın erkek değil de kadın olduğunu ikinci kitapta anlayıp bir süre buna adapte olmaya çalışan birinden bir tavsiye olsun size.

Ama bu da bu da bir şey sayılır sonuçta, değil mi? Çünkü arkadaşım üçüncü kitapta anlamış.

Kitap boyunca en ve muhtemelen tek sevdiğim karakter, June'un ağabeyi Metias oldu. Adam resmen kendisinden bahsedildiği ilk satırda beni kendine çekti. Bilemiyorum, aşırı derecede sevdim ve bağladım.

Kitap çok akıcıydı. Sırasıyla iki ana karakterin anlatımından okuyoruz. Bu da benim kitaplarda en sevdiğim şeylerden birisi çünkü tek taraflı okuyunca "Acaba diğeri ne düşünüyor?" demekten kendimi alamıyorum.

June bir dahi. Yani öyle olduğu söyleniyor ama benim gözümde June, YGS'de Türkiye derecesi yapan ama attığı Tweet'leri okuduğumuzda "Bu salak mı derece yapmış?" dediğimiz tiplerden. Kızda "Ben sınavı tam puanla geçtim, çok zekiyim." ayarında bir kibir var. En azından ben böyle sezdim ve açıkçası her şeyi bu bakış açısıyla görüyor olması beni rahatsız etti.

Kitabın başı ve sonundaki June arasında fark var. Zaten öyle olacağı çok belliydi çünkü ilk okuduğumda etrafına at gözlüğünden baktığını fark etmiştim. Ve bu duruşu fazla inatçıydı, yani kırılması gereken bir tutumdu ve sanırım yazar, kızdaki değişimi fark edebilelim diye bunu gözümüze özellikle sokmuş.

Fark ediliyor.

Çünkü yazar düşünce geçişlerini o kadar net vermiş ki, bir an duruyorlar ve aydınlanma anı yaşıyorlar resmen. Bütün kitap böyleydi. Olay örgüsü, sahne akışı çok hızlı. Tam emin değilim ama sanırım yazarın ilk kitabı, yazımının acemiliğini buna veriyorum. Genel olarak baktığımda çok feci şeyler çıkabilecek ama biraz harcanmış bir kurgu gibi geldi bana.

Onun dışında diğer karakterden, Day'den, bahsetmem gerekirse, kitabın en başlarında onu oldukça sevdiğimi söyleyebilirim. Sonradan soğumadım ama beni cezbedecek, onu gözümde ayrıcalıklı kılacak bir özelliğinin olmadığını fark ettim. Sadece sempatik bir çocuk.

Ayrıca herkese "kuzen" diye hitap etmesine bayıldım. Bunu söylesem olmaz. Âşık olunası biri değil bence ama sivri zekâsının getirdiği bir çekiciliği var.

Bu kitabı kesinlikle okuyun diye bir şey diyemem. Ama sakın okumayın da diyemem. Bana kalırsa ortalama bir kitaptı, dili çok basitti, çevirmen ve editör kaynaklı çok hata vardı. Okumakta zorlandığınız bir dönemde okumanızı önerebileceğim, hızlı okunan keyifli bir kitap.

Kitabı satın almak için:

Kitapyurdu

D&R

Okuoku

[KCY 23. Blog Tur] Konuş Benimle || Laurie Halse Anderson Kitap Yorumu || Övgüler

[KCY 22. Blog Tur] Beklenti || Maggie Stiefvater (The Wolves of Mercy Falls #2) Kitap Yorumu || Seri Bilgisi

[KCY 22. Blog Tur] Ürperti || Maggie Stiefvater (The Wolves of Mercy Falls #1) Kitap Yorumu || Yazar Hakkında

Efsane || Marie Lu (Legend #1) Kitap Yorumu

Hakımda

Sosyal Hesaplarım

İzleyiciler

Popüler Gönderiler

Instagram

Arama

KCY Blog Tur

Etiketler

Arşiv